Handbal: wedstrijd verslag 06-12-2025, Thuis tegen Voice

6 december is natuurlijk niet de ideale datum om te handballen, aangezien veel gezinnen Sinterklaas vieren. Gelukkig hadden wij daar zelf weinig last van. Wel kregen we te maken met blessures en afwezigen: twee spelers waren geblesseerd en twee anderen afwezig. Daardoor was ik genoodzaakt om twee spelers te lenen uit een ander team.

Het werd opnieuw een enerverende wedstrijd, helaas tegen een tegenstander die hard en onsportief speelde. Tegen fysiek spel heb ik op zich geen bezwaar, mits het fair gebeurt. In dit geval leek ‘fair’ echter niet in het woordenboek van Voice voor te komen.

In de eerste helft raakte één van onze spelers geblesseerd nadat hij van achteren werd aangetikt tijdens een break-out. Hij verloor zijn balans en kwam hard op zijn stuitje terecht, waardoor hij niet verder kon spelen. De tegenstander kwam hier opvallend goed weg met slechts twee minuten tijdstraf, terwijl dit in mijn ogen een rode kaart had moeten zijn. Ter vergelijking: tijdens de wedstrijd van de Oranje dames tegen Hongarije deed zich exact dezelfde situatie voor, en daar werd wél rood getrokken. Dat maakt de beslissing van de scheidsrechter moeilijk te begrijpen. Ook vanuit coachingperspectief had de betreffende speelster aangesproken moeten worden, maar ook dat bleef uit.

Later in de wedstrijd werd een van onze spelers vol in het gezicht geraakt door een totaal onbezonnen schot, duidelijk met opzet. Er kon zelfs geen excuus vanaf. Dat soort gedrag vind ik ronduit onsportief en maakt dat je je afvraagt of je nog wel tegen dit soort teams wilt spelen. Ondanks een bloedneus kon onze speler gelukkig wel doorgaan.

In de rust wilde ik de scheidsrechter en de coach van de tegenpartij bij elkaar roepen om af te stemmen en te voorkomen dat dit soort situaties zich zouden herhalen. Mijn insteek was de veiligheid van de spelers. De coach weigerde echter elk gesprek en gaf aan niet “in discussie” te willen. Daarmee wekte zij de indruk dat het haar weinig kon schelen, wat ik zie als een gemiste verantwoordelijkheid en slechte coaching.

Later bleek dat zij wél de scheidsrechter had opgezocht, met een verhaal waarin ik haar volgens haar zou hebben uitgescholden. Dat is complete onzin.

Uiteindelijk hebben we besloten om geen break-outs meer te lopen, puur uit veiligheidsoverwegingen. Dat is eigenlijk absurd, zeker omdat we ook zonder break-outs prima in staat waren de wedstrijd te winnen.

Dat deden we dan ook: 32-21 winst. Toch moet ik eerlijk zeggen dat ik liever een leuke, sportieve wedstrijd had gespeeld en eventueel verloren, dan dit soort taferelen mee te maken. Des te meer complimenten voor mijn team, dat hier volwassen en professioneel mee is omgegaan. Ik ben ontzettend trots op hen.